اما و اگر استیضاح  وزیر بهداشت

سخن از استیضاح وزیر بهداشت صحبت جدیدی نیست. سال گذشته نیز بهارستان نشینان تا چند قدمی استیضاح آقای وزیر پیش رفتند اما وزیر بهداشت به همراه معاونان خود در جلسه کمیسیون بهداشت و درمان حضور پیدا کرد و به سؤالات تعدادی از متقاضیان استیضاح پاسخ داد. بهمن‌ماه سال گذشته سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس از منتفی شدن استیضاح وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خبر داد. حالا مجددا صحبت از استیضاح وزیر به میان آمده است و در چند روز اخیر در نشست صحن علنی مجلس شورای اسلامی در جریان سؤال رمضانعلی سنگدوینی، نماینده مردم گرگان و آق‌قلا و ۶۶ نفر از نمایندگان از وزیر بهداشت و درمان در خصوص اینکه چرا علی‌رغم تلاش‌های پرستاران و کادر درمان در زمان پاندمی کرونا وعده‌های داده‌شده مبنی برجذب پرستاران و تبدیل وضعیت کادر درمان، وزارت بهداشت اقدام به تعدیل کادر بیمارستانی و عدم تمدید طرح پرستاران کرده است، از پاسخ ارائه‌شده توسط عین‌اللهی به‌صورت مشروط قانع و به‌منظور عمل به تعهدات فرصت دو ماهه‌ای به وی داده شد؛ به‌عبارت‌دیگر بهرام عین‌اللهی دو ماه فرصت دارد تا هم در حوزه بودجه ۱۴۰۳ و هم از طریق سازمان برنامه‌وبودجه و سازمان امور استخدامی مسائل مطرح شده را محقق کند.
اما اگر به‌طورکلی بخواهیم نارضایتی‌های قوه مقننه از وزارت بهداشت را دسته‌بندی کنیم مشکلات در چند دسته کلی قرار می‌گیرد.
اول اینکه بهارستان نشینان می‌گویند کمبود و بی‌انگیزگی کادر پرستاری و پزشکی بر اثر عملکرد منفی وزارت بهداشت ایجادشده است و این کمبود نیرو برای نظام سلامت کشور آسیب‌رسان است. آن‌ها می‌گویند وعده‌های دوران کرونا به پرستاران محقق نشده و این امر آنان را بی‌انگیزه کرده و زمینه را برای مهاجرتشان فراهم کرده است. البته که معاون درمان وزارت بهداشت در این خصوص می‌گوید: آمار مهاجرت کادر درمان در فضای مجازی غیرواقعی است. کادر درمان مانند هر قشر دیگری مهاجرت می‌کنند؛ اما شاهد بزرگ‌نمایی‌هایی در فضای مجازی در مورد مهاجرت آن‌ها هستیم و عمده آماری که مطرح می‌شود بر اساس دریافت گواهی سو سابقه و سو پیشینه توسط کادر درمان است و این موضوع را معادل مهاجرت می‌گیرند؛ اما به هر ترتیب کشور از کمبود کادر درمان رنج می‌برد و به گفته مسئولان، در تمام بخش‌های درمانی، با کمبود ۷۰ هزارنفری نیروهای پرستاری مواجه هستیم. مجتبی ذالنور نایب‌رئیس مجلس در خصوص عدم تمایل پرستاران به جذب در مراکز درمانی کشور می‌گوید: «تعرفه پایین اضافه‌کاری‌ها، تأخیر در پرداخت کارانه‌ها و اضافه‌کاری‌ها ارزش آن دریافتی را کم کرده و موجب نارضایتی می‌شود.»
در ثانی مجلسی‌ها می‌گویند در زمینه دارو مشکلات حاد و جدی در نظام سلامت کشور دیده می‌شود از یک‌سو کمبود تجهیزات پزشکی و به‌ویژه کمبود دارو گریبان گیر بیماران شده و از سوی دیگر بی‌کیفیتی دارو و در دسترس نبودن داروها مشکلات بیماران و خانواده‌های آنان را صدچندان کرده است. محمدعلی محسنی بندپی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس یازدهم، در این زمینه می‌گوید: « مهم‌تر از همه عدم دسترسی مردم به اقلام و اجبار به تهیه دارو با چند برابر قیمت از بازار سیاه است. این موارد باعث شد کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در جلسات متعددی با دعوت از وزیر بهداشت، معاون بانک مرکزی، سازمان برنامه‌وبودجه، سازمان امور استخدامی و معاونان وزیر بهداشت و نهاد‌های امنیتی و تولیدکنندگان و واردکنندگان، جلسات متعددی را برگزار کند و باعث شد وزیر را به مجلس بخواهیم تا گزارشی از این وضعیت به نمایندگان مجلس بدهد. اقای مخبر به نمایندگان مجلس گفت چیزی تحت عنوان کمبود ارز دارو نداریم و با آقای فرزین، رئیس بانک مرکزی، تماس گرفت و ایشان هم تأیید کرد که مشکل ارزی نداریم؛ اما آنچه در کمیسیون بهداشت و درمان با آن مواجه بودیم، واردکنندگان دارو و تجهیزات پزشکی بودند که از عدم تخصیص ارز ناراحت بودند. همچنین تولیدکنندگان از عدم تخصیص ارز برای تأمین مواد اولیه دارو‌های تولید داخل گلایه می‌کردند و خود معاون غذا و دارو نیز از عدم نقدینگی شکایت داشت».
حالا اقای وزیر دو ماه فرصت دارد که مشکلات نظام سلامت را حل کند و یا لااقل در مسیر حل مشکلات حرکت کند. اگرچه از عمر مجلس یازدهم هم‌زمان زیادی باقی نمانده و باید دید استراتژی بهارستان نشینان بعد از اتمامِ‌حجت داده‌شده به وزیر بهداشت چیست و چه سرنوشتی در انتظار این وزارتخانه پرحاشیه است؟